Dünyanın Oğlu

Dünyanın oğluyum ben.
Tüm dilleri konuşurum.

Şehrimi kurban verdim bir şafakta.
Karşılığında aldım kıtaları ve adaları.

Bir sinide sofraya oturdum herkesle.
Dinledim tüm ağıtları.

Bir gece nikahım kıyıldı kimse ile.
Düğünüme herkes geldi.

İnerken bedenim usulca derinlere,
Ruhum razı olmadı ölmeye, dirildi.

Hararetim ancak geçti tüm denizleri içince
Kimseye de biraz bıraktım.

Henüz yaratılmamış bir dilde
Dertlerini dinledim zamanın.

Rüyasına girdim ölmüş ruhların
Yakama yapışanlar mı dersin, peşimden koşanlar mı?

Ve aklını kaçırınca yine bir derviş
Bir ruh daha katılır soframıza.

Ve teselli bulduğunda artık alaca karanlık
Mânâ pılını pırtını toplayıp yok olur. 

2024