Çevirmen, Yazar ve Mimar İbrahim Aybek'e ait kişisel web sitesidir.
ŞEHADETEy devler ordusuna meydan okuyan cüce, ben de sana meydan okuyorum.Fatıma’nın üç sırrından biri sana verilmiş gibi edasında yürüyordun sokakta amaDaha benim anlatacaklarımı duymadın.Ben çoktan kaybolduğumda araftaki sonsuz labirentte, sen daha yaratılmamıştın.İşte o keşmekeşte ararken yolumu...
Birşeylerim çalınıyor yaşamaktanDamla damla sızıyor ruhumKaranlık şehrin menfezlerineBir fahişe yüzüme şöyle diyor,“Tanrı seninle dalga geçiyor.”Sanki işi gücü yokmuş gibi.Bütün laflar, bütün sohbetlerAynı yere çıkmıyormuş gibiÇalım satmayı da bırak.Sende biliyorsun kimine göre rastlantı olanın başkasına göre mucize...
Koca bir delik açıldı varlık aleminde,Bir girdap ki iştahla yuttu bütün renkleri.Kömürleşti bu tufanda yanarak tüm maddeler.Işık bile kör oldu da yolunu bulamadı.Ben de amâ, el yordamıyla zifirde,Kendi başıma, aradım kendi başımı .Elledim çamurlar içindeki binlerce...
ÜÇ MAYMUNHayır, olmaz, razı değilim.Bu lafları içime fısıldayıp kaçan kim?Vallahi de boş konuşuyor bu şairler. Boş laflar bunlar, boş lafa derler ya: edebiyât. Bu ne cüret! Hakikaktle yarışılır mı ey seni sersem?Sen mi kıracaksın bilgeliğin süngüsünüSırtından...
Can pazarında didikledim buncasını. Renk renk ayırdım, serdim tezgahlar üstüne. Hepsi biraz iğreti durdu, Hiçbiri oturmadı üstüme. Seçe seçe, bunca hayatın arasından, soğuk bir ölümü layık buldum ruhuma. Can değil ölümdü evet, yakışan bu sakin bedene....
Bana öyle kelimeler verin ki,Onları dizdiğimde birbiri ardına,Tıpkı eski zamanların tılsımları gibiBitirebilsin aniden bütün kavgaları.Hissettirsin bizi tüm kusurlarımızdan arındırarakTanrısal bir zerrecik gibi, bir an bile olsa.Modası geçmiş, bir sinir hücresinden diğerine akmış, hayal edilmiş, rüyada belirmişleri...
O haykırışı duysaydı, İsrafil, saklardı borazanını,Ve okyanuslar tutardı, bir anlık coşkun dalgalarını,Yırtardı o ses, fırtınaların korkunç ihtişamını,Söz verirdi hepsi birden, duysalardı o kızın nidasını,Baba gitme!
Yapmadım burada kalmak için bir aktiTrenim var, gideceğim şafak vakti Git yat bir dersen bir yatağaSaat geç oldu, az kaldı sabaha İstasyona git o zaman hadi dersenVakit daha gelmedi, daha çok erken. Aradığım yarendir benimle bekleyecekŞafağa...
Gel desen aslında gelirdimAma delirdim.Terkettim herkesi herşeyiArdından terk ettim o şeyi de,Seni özlemeyi deDelirdim, delirmeseydim gelirdim. Neydi o şey dediğim şey sahiUnuttum vallahi billahi Unuttum herşeyi ve de derdimiMelekleri duydum semadaDediler bu yoksa erdi mi?Ermedi, delirdi, yoksa gelirdi.
Ölümden güzel şey mi varBeden bile acelecidir çürümekteSemalar uçsuzdur dünya ise darYaldızlı yorganıyla onu bürümekteBedenin gözü belki dünyaya dalarRuhunki ise bir an önce yürümekteArdında köpüklerle ebediyete yelken açarGelin gibi eteklerini sürümekte
ŞEHADETEy devler ordusuna meydan okuyan cüce, ben de sana meydan okuyorum.Fatıma’nın üç sırrından biri sana verilmiş gibi edasında yürüyordun sokakta amaDaha benim anlatacaklarımı duymadın.Ben çoktan kaybolduğumda araftaki sonsuz labirentte, sen daha yaratılmamıştın.İşte o keşmekeşte ararken yolumu...
Birşeylerim çalınıyor yaşamaktanDamla damla sızıyor ruhumKaranlık şehrin menfezlerineBir fahişe yüzüme şöyle diyor,“Tanrı seninle dalga geçiyor.”Sanki işi gücü yokmuş gibi.Bütün laflar, bütün sohbetlerAynı yere çıkmıyormuş gibiÇalım satmayı da bırak.Sende biliyorsun kimine göre rastlantı olanın başkasına göre mucize...
Koca bir delik açıldı varlık aleminde,Bir girdap ki iştahla yuttu bütün renkleri.Kömürleşti bu tufanda yanarak tüm maddeler.Işık bile kör oldu da yolunu bulamadı.Ben de amâ, el yordamıyla zifirde,Kendi başıma, aradım kendi başımı .Elledim çamurlar içindeki binlerce...
ÜÇ MAYMUNHayır, olmaz, razı değilim.Bu lafları içime fısıldayıp kaçan kim?Vallahi de boş konuşuyor bu şairler. Boş laflar bunlar, boş lafa derler ya: edebiyât. Bu ne cüret! Hakikaktle yarışılır mı ey seni sersem?Sen mi kıracaksın bilgeliğin süngüsünüSırtından...
Can pazarında didikledim buncasını. Renk renk ayırdım, serdim tezgahlar üstüne. Hepsi biraz iğreti durdu, Hiçbiri oturmadı üstüme. Seçe seçe, bunca hayatın arasından, soğuk bir ölümü layık buldum ruhuma. Can değil ölümdü evet, yakışan bu sakin bedene....
Bana öyle kelimeler verin ki,Onları dizdiğimde birbiri ardına,Tıpkı eski zamanların tılsımları gibiBitirebilsin aniden bütün kavgaları.Hissettirsin bizi tüm kusurlarımızdan arındırarakTanrısal bir zerrecik gibi, bir an bile olsa.Modası geçmiş, bir sinir hücresinden diğerine akmış, hayal edilmiş, rüyada belirmişleri...
O haykırışı duysaydı, İsrafil, saklardı borazanını,Ve okyanuslar tutardı, bir anlık coşkun dalgalarını,Yırtardı o ses, fırtınaların korkunç ihtişamını,Söz verirdi hepsi birden, duysalardı o kızın nidasını,Baba gitme!
Yapmadım burada kalmak için bir aktiTrenim var, gideceğim şafak vakti Git yat bir dersen bir yatağaSaat geç oldu, az kaldı sabaha İstasyona git o zaman hadi dersenVakit daha gelmedi, daha çok erken. Aradığım yarendir benimle bekleyecekŞafağa...
Gel desen aslında gelirdimAma delirdim.Terkettim herkesi herşeyiArdından terk ettim o şeyi de,Seni özlemeyi deDelirdim, delirmeseydim gelirdim. Neydi o şey dediğim şey sahiUnuttum vallahi billahi Unuttum herşeyi ve de derdimiMelekleri duydum semadaDediler bu yoksa erdi mi?Ermedi, delirdi, yoksa gelirdi.
Ölümden güzel şey mi varBeden bile acelecidir çürümekteSemalar uçsuzdur dünya ise darYaldızlı yorganıyla onu bürümekteBedenin gözü belki dünyaya dalarRuhunki ise bir an önce yürümekteArdında köpüklerle ebediyete yelken açarGelin gibi eteklerini sürümekte
Son Yorumlar